Żałoba rodziców po stracie dziecka jest bardzo zróżnicowana. Może trwać rok lub dłużej, nawet do końca ich życia. Wszystko zależy od tego, w jaki sposób radzimy sobie z tęsknotą. (więcej…)
żałoba
Jak pomóc dziecku w żałobie?
W życiu niejednokrotnie przychodzi nam zmierzyć się ze śmiercią kogoś bliskiego, z kim byliśmy emocjonalnie związani. Przeżywamy wówczas okres żałoby. Doznawać jej mogą również dzieci. Zdarza się jednak, że w tym trudnym okresie czują się ignorowane. Jak zapobiec takim sytuacjom? Jak pomóc dziecku w żałobie? (więcej…)
Śmierć oczami młodzieży
Odejście bliskiej osoby bardzo mocno oddziałuje na człowieka, niezależnie od jego wieku. Śmierć oczami młodzieży również wiąże się z silnymi emocjami, poczuciem żalu, gniewu czy niesprawiedliwości. Przeżywanie żałoby jest bardzo indywidualną sprawą. Tak jak w przypadku dorosłych, u młodych ludzi również zależy ona od kilku czynników. (więcej…)
Choroba dziecka według E. E. Schmitta
“Oskar i Pani Róża” Erica Emmanuela Schmitta to niezwykle poruszająca, niełatwa lektura. Podejmuje bardzo trudny temat, jakim jest choroba dziecka. Powieść w niezwykły sposób ukazuje nam, z czym muszą mierzyć się śmiertelnie chore dzieci. Autor opisuje 10-letniego chłopca, który wykazuje niezwykłą dojrzałość, podobnie jak większość dzieci dotkniętych poważną chorobą.
Żałoba i depresja w ujęciu psychoanalitycznym
Żałoba w ujęciu psychoanalitycznym jest określana szerzej jako „utrata obiektu”. To stan, jakiego doświadczamy w wyniku straty. Zazwyczaj kojarzymy ją ze śmiercią bliskiej nam osoby. Utratą może być śmierć, ale również rozstanie, opuszczenie, zdrada, porzucenie, uraza, rozczarowanie. Obiektem zaś kochana osoba, ale też praca, pasja, dom, zdrowie, rodzina, obraz własnego ciała, nasze plany i nadzieje. Każda utrata oznacza rozłąkę i rozdzielenie. Wywołuje ból psychiczny, rozpacz, osamotnienie, tęsknotę. Natomiast depresję specjaliści postrzegają jako stan silnej nieświadomej identyfikacji z utraconym obiektem. Umożliwia on zaprzeczenie utracie, powodując zarazem niemożność przeżycia żałoby. To destrukcyjny, niszczący dla podmiotu, osłabiający funkcje życiowe proces, który może nawet prowadzić do aktów samobójczych.